ما با نفس سلامت ای دوست ، خوشیم / از گرمی هر کلامت ای دوست ، خوشیم

هرچند که افتخار دیدارت نیست / با زنگ خوش پیامت ای دوست ، خوشیم

گنج قاورن واسه قارون ، ما رو چه به مال دنیا / گنج من یه تار موته ، نمیدم به کل دنیا

یادت نرود که یاد تو در یاد است / آبادی دل برای تو آباد است

از یاد نبر دل حقیرم ای دوست / در این دل من همیشه یادت یاد است

هرگز فراموش نخواهم کرد که برای داشتن تو، دلی را به دریا زدم که از

آب، واهمه داشت !!

یک گوشه نشسته ام پر از تشویشم / نقاشی چشمان تو هم در پیشم

زیباتر از آنی که تصور بکنم / من جز تو به هیچکس نمی اندیشم

وقتی از غربت ایام دلـــــم میگیرد / مرغ امید من از شدت غم میمیرد

دل به رویای خوش خاطره ها میبندم / بازهم خاطر تو دســت مرا میگیرد

فراموش کردن دوستان بزرگ لطمه زدن به قانون خاطره هاست

همیشه بیادتم !

این بار تو بگو که "دوستت دارم"

نترس..........

من آسمان را گرفته ام که به زمین نیاید !!

یکصد و سی بار میزنم دخیل عشق / بعد هر چه باداباد میزنم به نیل عشق

 من فرار کرده ام تا ضریح چشم تو / میدهی پناه من؟ میشوی کفیل عشق؟

ز حال من اگر پرسی،جز دوری ملالی نیست

ملالی هم اگر باشد ، تو خوش باشی خیالی نیست

نمی دانم که در خاطر بری نام مرا یا نه

ولی این را بدان هرگز خیالم از تو خالی نیست

دل من پشت سرت کاسه آبی شد و ریخت . کِی شود پیش قدمهای تو اسفند شوم !!

قسمت این بود که من با تو معاصر باشم / تا در این قصه ی پر حادثه حاضر باشم

تو پری باشی و تا آن سوی دریا بروی / من به سودای تو یک مرغ مهاجر باشم

مرابه ذهنت نه....! به دلت بسپار....من ازگم شدن درجاهای شلوغ میترسم ....!!!